Genç Werther'in Acıları - Bir Kitap İncelemesi

• Genel Bakış

Yazar: Goethe

Çevirmen: Nihat Ülner

Yayınevi: Can Yayınları

Sayfa: 164

Türler: Mektup Roman, Otobiyografik Kurgu

• Arka Kapak

Evrensel boyutlara ulaşmış ünüyle, bugün dünya edebiyatının en büyük yazarlarından biri sayılan Goethe, henüz yirmi beş yaşındayken yazdığı Genç Werther’in Acıları’nda, kısa bir süre önce Charlotte adlı genç bir kadınla yaşadığı mutsuz ilişkiden yola çıkmıştı. Edebiyat dünyasına, karşılıksız aşk acısıyla intihara sürüklenen “romantik kahraman”ı armağan eden bu büyüleyici mektup-roman, şiirselliği ve yaşama tutkulu bakışıyla okurları mıknatıs gibi kendine çekmişti. Almanya’da dönemin gençliğini etkisi altına alan romanın, birçok kişinin intiharına neden olduğu, Werther’in giydiği mavi frak, sarı yelek ve çizmelerin o yıllarda moda haline geldiği, Napoléon’un bile kitabı sürekli yanında taşıdığı söylenir.

Son derece duyarlı ve tutkulu bir genç ressam olan Werther’in düşsel dostu Wilhelm’e yazdığı mektuplardan oluşan Genç Wer­ther'in Acıları, edebiyatta akılcılığın yerini alan duygusallığın bir başyapıtıdır (Can Yayınları).

• Madam Kırmızı Diyor ki;

Siz de benim gibi önsöz okumayı isteyip spoilerı yiyince küsenlerdenseniz, bu kitabın önsözünü sona bırakabilirsiniz. Çünkü direkt kitabın sonunu söylüyor. Acıdır ki ben kitap bittikten sonra önsözleri okumaya üşeniyorum. Oysa hiç de sıkıcı değiller, hatta kitap hakkında çok güzel bilgiler barındırıyorlar. Mesela Goethe'nin yazdığı bu kitap Alman edebiyatın ilk mektup-roman türü olması, gerçekçilikten çok duygusallığın ön planda olması gibi bulunduğu döneme göre farklılık gösteren önemli özellikleri mevcut. Bu bilgiler ışığında eseri farklı bir bakış açısıyla değerlendirebiliyorsunuz.

Kitabın içeriğine gelirsek eğer; karşılıksız bir aşkın sancılarını yaşayan genç bir adamın, arkadaşına dert yandığı duygu yüklü mektuplarını okuyoruz. Sona doğru depresif bir havaya bürünse de bu kitap benim gözümde baharın havasını taşıyor. Herhalde Werther'in bulunduğu kenti tasvir ediş şekli bana ballı baharın kokusunu getirdi.

Ayrıca aşk acılarına saygım sonsuzdur, lakin haddinden fazla uzatılmasına pek tahammülüm yoktur. Çünkü hayatın amacı birini sevmeye veya seni sevmesine göre tasarlanması, resmen temeli sağlam olmayan bir yere kurulması gibi bir şey. Eninde sonunda kurduğunuz hayaller, amaçlar yıkılacaktır. Önceliğiniz kendiniz olmalı; yani sevin, tanıyın, keşfedin kendinizi. Hayat dediğin de zaten budur.

Kitaptan Alıntı:

“Nasıl oluyor da insanı mesut eden bir şey aynı zamanda felaketinin de kaynağı oluyor.”

Keyifli Okumalar!