Narnia Günlükleri | Aslan, Cadı ve Dolap | At ve Çocuk - İki Kitap İncelemesi

Arka Kapak

Sonu gelmeyen bir kışın hüküm sürdüğü... kurtarılmayı bekleyen bir ülke: NARNİA. Dört çocuk, kaldıkları evdeki dolabın içinden Narnia ülkesine geçiş olduğunu fark eder. Narnia, Beyaz Cadı'nın esareti altındadır. Tüm umutların tükendiği bir anda Aslan geri gelir. Ancak büyük bir fedakarlıkta bulunması gerekmektedir.

Madam Kırmızı Diyor ki;

Kitabı tek cümlede anlat deseler "Lokum gibi kitaptı."derim. Bu gözler böyle güzel çocuk edebiyatı görünce kitabı en yakındaki çocuklara bile okutası geliyor. Ah, corona yaktın hepimizi!

Yazarın yarattığı karakterlerin, hatalarının farkına varılması ve ders çıkarılması döngüsünü çok güzel bir şekilde okuyucuya aktarıyor. Tabii tüm bu çabalar boşluğa gitmeyip karaktere olumlu yönde geri dönüyor. Karakterin olgunlaştığını resmen hissediyoruz. Çocuklara bunun gibi inceliklerin gösterilmesi sizce de lokum gibi değil mi? Diğer taraftan çocukları affeden yetişkin konumundaki Aslan, gözümde çok babacan görünüyor. Bulunduğu her sayfada bir tatlı bir sıcaklık hissediyorum.

Ayrıca benim gibi sulugözlü arkadaşlara küçük bir uyarıda bulunayım. Bu kitapta birazcık ağlamanız olası, çocuk kitabı deyip geçmemek gerek. Bazen sizi şaşırtabiliyor.

Kitaptan Alıntı:

"Gerçek nereden baktığına bağlıdır."

Arka Kapak

Konuşan atların ülkesi... kötülerin kapısına dayandığı NARNİA. Dört kaçak tehlikeli bir yolculuk için güçlerini birleştirir. Tek amaçları yaşadıkları acımasız ve sığ hayattan kurtulmaktır, ama kısa sürede kendilerini korkunç bir savaşın ortasında bulurlar. Üstelik hem kendilerinin hem de Narnia'nın yazgısı bu savaşa bağlıdır.

Madam Kırmızı Diyor ki;

Öncelikle bu kitap hakkında kim "sıkıcı" tabirini kullandıysa haksızlık etmiştir. Çünkü aksiyonu, öğütleri, neşesi, tatlılığı, yeri gelince ciddiyeti, aslında kısaca her şeyi çok kararında bir kitaptı. Önceki kitaptaki karakterlerin yetişkinlik hallerini görmek bile okuyucuyu sevindiren nostaljik anlardan biriydi benim için.

Yine iyi insanlara "barbar" diyen kötüler, yer değiştirmek isteyen prensler olduğu için epey tanıdık masal kültürümüzün izlerine rastlar gibi oldum. Kısacası bu seriyi alın, okuyun. Çocuklara ve çocuk ruhlu insanlara okutturun <3

Kitaptan Alıntılar:

"Ey sahibem, asla canınıza kıymayın. Çünkü yaşarsanız şansınız açılabilir. Oysa bütün ölüler birbirine benzer."

...

"Köle olmanın ve bir şeylere yapmaya zorlanmanın en kötü sonuçlarından biri de artık seni zorlayan kimse olmayınca neredeyse kendi kendini zorlama gücünü de kaybettiğini öğrenmendir."

...

"Yaptığın bir iyilik için alacağın ödülün, hemen her zaman daha güç ve daha çok iyilik yapmak olduğunu henüz öğrenmemişti."

...

"Çocuğum ben sana, senin hikayeni söylüyorum, onunkini değil. Kimseye kendi hikayesinden başka hikaye anlatılmaz."

İçinizdeki Çocuğu Şımartın!